Berichten

,

Lieve baby Leah en haar ouders

Herinner je je nog de charmante, zwangere Celestine? 

Zij is inmiddels bevallen en wel van de superschattige Leah. Een geweldige naam, namelijk de achternaam van Celestine!
Inmiddels is Leah een maand oud, kijkt ze wijs uit haar ogen en is ze erg sterk!
Ze heeft helaas wel wat last van darmkrampjes. Gelukkig is dit draaglijk, zolang haar papa en mama haar maar goed vasthouden, wiegen en melk geven. En dat doen Barry en Celestine met veel liefde en de nodige humor.
Wat fijn, dat ik haar mocht fotograferen. En heerlijk om dit jonge gezin te mogen bewonderen.

Lieve Leah, Celestine en Barry; bedankt voor jullie vertrouwen weer!
 
Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/1 Reactie/door
,

Aspergesoep of een baby?

Komt dit door de aspergesoep of betekent dit een baby? Dat was wat Mayke en Peter zich afvroegen, toen ze het extra streepje op de zwangerschapstest zagen.
En nu, elf maanden later, zien we een duidelijk antwoord op deze vraag: een baby! En wat is Sam een heerlijk mannetje!
Volgens mij nu al net zo relaxed en vol humor als zijn ouders.

Zij vonden het namelijk allemaal prima, toen ik met een enorme hoeveelheid spullen hun woonkamer kwam bezetten. Overal doeken (uiteindelijk maar één gebruikt!), mutsjes, een kacheltje, camera’s, lenzen. En we waren ook nog eens met zijn tweeën. Petrina was namelijk mee. Als fotograaf heeft zij vooral ervaring met studiofotografie en daarom wilde ze graag een keer kijken hoe ik zo’n fotosessie met daglicht aanpak. Ze assisteerde me goed en maakte meteen een paar filmpjes.

De woonkamer stond dus vol, we gingen aan de slag en al snel hadden we het “go with the flow”-gevoel van Mayke en Peter overgenomen.
Dat moest ook wel, want deze fotosessie met Sam was geen ‘normale’ newbornshoot. Daar was hij namelijk nu al te oud voor! Met acht weken en de absurde hoeveelheid controle die hij nu al had over zijn lijfje, zat het er niet in dat we hem half slapend neer konden leggen en verder in slaap konden tuttelen. Prima, dan deden we het anders.

Zeker toen bleek dat Sam geen nudist-in-de-dop is. Zonder kleding vond hij maar niets, ook niet met een kacheltje erbij. Aankleden dus!
En terwijl de woonkamer helemaal paraat stond, hebben we de leukste foto’s uiteindelijke boven op bed gemaakt. Daar viel Sam in een diepe slaap, bovenop zijn moeder. Heerlijk, toch?

Sam’s ouders konden niet geloven hoe ontspannen een fotosessie is: met zijn drietjes op bed tegen elkaar aan liggen. Dit was voor herhaling vatbaar!
Dat vond ik zelf ook: wat een ontzettend fijne fotosessie met een prachtig jongetje en zijn lieve, vrolijke ouders.
Wat zijn we allemaal blij dat het streepje niet door de aspergesoep kwam!

Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
En om daar alvast een idee van te krijgen, eerst een filmpje:

 
 
 
 
/4 Reacties/door
,

Mamacafé Barendrecht

/door

Overdreven emotie of een heerlijk verhaal?

Wat kunnen Amerikanen toch heerlijk overdrijven.
Ik heb een aantal Amerikaanse fotografie-workshops gevolgd. Je raakt tenslotte nooit uitgeleerd en deze internet-workshops worden live gevolgd door duizenden mensen over de hele wereld. Ontzettend boeiend en leerzaam. En dus heel erg Amerikaans.

De fotograaf komt binnen bij de bruid: “AAAAH! YOU’RE GOING TO GET MARRIED TODAY!! I’M SO EXCITED!”. En waar ze claimen dat ze de bruiloft vastleggen zoals hij is, op een haast journalistieke wijze, wordt elke klik bijgestaan door: “YOU’RE FABULOUS! WOW! GORGEOUS! YOU’RE A ROCKSTAR!”. En tijdens het geven van de workshop begon elk antwoord standaard met: “Great question!”. Hilarisch! Maar gelukkig nog altijd erg leerzaam.

Deze manier past natuurlijk absoluut niet bij mij; ik ben eerder bescheiden en rustig en krijg als trouwfotograaf vaak als compliment, dat mensen nauwelijks door hebben gehad dat ik er was. De spreekwoordelijke vlieg op de muur.
En toch heb ik de hysterische manier laatst toegepast. Door te vertellen wat hierboven staat, te vertellen dat ik het nooit zo zou doen en vervolgens voor de grap een paar keer te roepen hoe GORGEOUS en BEAUTIFUL ze waren, kregen we een heel gezellig, vrolijk sfeertje, wat zorgde voor hele mooie en ontspannen foto’s (zie de loveshoot van Angela en Jorg). Werkt het dan toch? Ben ik een Amerikaan in het verkeerde lichaam?

De Amerikaanse fotografen gaan ook helemaal voor emotie. Logisch, dat spreekt aan en ik vind het zelf ook heerlijk om ernaar te kijken en om het vast te leggen. Maar overzees wordt de traan van de vader van de bruid meteen op 2 bij 3 meter aan de muur gehangen.

Het inspireerde mij wel om eens na te gaan welke foto’s, die ik zelf heb gemaakt, mij nu heel erg zijn bijgebleven omdat ze emotie laten zien of een verhaal vertellen. Met name in het laatste ben ik erg goed; het kost mij niet veel moeite om een heel verhaal te bedenken bij iets wat ik zie. En dus ook bij foto’s: wat gebeurde er vlak voor het moment van klikken, wat daarna, wat buiten beeld, wat straalt de foto uit, waar denkt degene die op de foto staat aan, in wat voor bui is hij of zij? Wat is het verhaal achter de foto?

Ik vond het een goed idee om een paar foto’s te plaatsen waarbij ik duidelijk een verhaal of emotie zie, maar ik heb het lekker druk. Een goed teken natuurlijk en meteen een goed excuus om hier gewoon nog eens op terug te komen met andere foto’s.
Voor vandaag dus maar één foto. Met in mijn hoofd een heel verhaal. Dat verhaal ga ik je niet vertellen; hopelijk bedenk je zelf je eigen verhaal. Over Nancy, Roos en Ernie. Zo lief!

En dan nog een klein nieuwtje: ik heb de website www.mariekezwartscholten.nl geclaimd. Hier heb ik een heel eenvoudige webpagina op gezet. Binnenkort wordt hij natuurlijk flink veranderd en uitgebreid.

/4 Reacties/door
, ,

Fotosessie familie: 5 klein(e )kinderen, een vrolijke uitdaging!

Met Simone had ik afgesproken in diergaarde Blijdorp.
En niet alleen met Simone! Haar schoonouders waren namelijk 40 jaar getrouwd en hadden een fotosessie van hun kinderen en kleinkinderen cadeau gekregen. We waren dus met negen volwassenen en vijf kinderen.
En in die laatste groep lag mijn uitdaging voor vandaag.

Ik ben namelijk best wat gewend, met twee peutertjes thuis, ervaring in het onderwijs en natuurlijk ervaring met andere fotosessies. Maar niet eerder had ik vijf zulke jonge kinderen tegelijk gefotografeerd, in de leeftijd van 11 maanden tot 3,5 jaar.

Wat werd het een ontzettend leuke ochtend! Floris, Stijn, Ruben, Finn en Senna waren erg schattig en lief. En ze demonstreerden graag dat ze allemaal al konden lopen, zelfs de jongste! Dat gaf af en toe een heel gekrioel om iedereen een beetje bij elkaar te houden. Maar dat maakte niet uit, want het leverde juist die spontane foto-momenten, waar ik zo van houd.

Een paar keer probeerde ik de aandacht te trekken door een knuffel boven mijn camera tevoorschijn te toveren. Maar ik ontdekte al snel dat Stijn en Ruben hier niet van gediend waren. Snel weer opgeborgen dus. Een feesttoeter in mijn mond werkte beter (sorry, dieren…).
Iedereen werkte uiteindelijk goed mee, niemand maakte ruzie, niemand deed zich pijn, niemand knoeide op de mooie kleertjes en niemand viel in slaap.
Maar ik denk wel dat er daarna hele lange en diepe middagslaapjes zijn gehouden!

Lieve Senna, Finn, Ruben, Stijn en Floris, dankjulliewel voor jullie vertederende gezichtjes, ondeugende blikken en schattige waggel-loopjes.
En ouders; bedankt dat ik ze mocht fotograferen en dat ik mee mocht naar de dierentuin!

Heb je ook zo’n leuke uitdaging voor me? Neem dan contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

 
/door

Zwangerschapsfotografie: nieuwe foto’s voor Celestine en Barry

Wat doe je als je alle foto’s van je relatie kwijt raakt (tijdens je zwangerschap)?
Ik weet wel wat ik zou doen: heel hard huilen, zeker met alle hormonen die dan extra door je lijf gieren.

Celestine is een charmante Engelse en woont samen met Barry, een uitbundige Amsterdammer. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens een wereldreis, hebben samen in Cambodja gewoond en wonen nu in Amsterdam.

Celestine is zwanger van hun eerste kindje.
Of het een jongen of een meisje is, weten ze niet; hij of zij hield preuts de benen bij elkaar tijdens de echo. Als we de fabeltjes moeten geloven, is het een jongetje. Want wat is Celestine prachtig zwanger! Keurig, alleen maar een dikke buik recht naar voren. Met daarachter de mooie Celestine die ze altijd al was.

En misschien zijn het geluk en de rust die samenhangen met haar zwangerschap wel de redenen dat ze nu niet hysterisch door het huis rent. Want onlangs is de harde schijf van hun computer kapot gegaan. Alle foto’s van hun zes jaar durende relatie zijn kwijt…

Harde schijven repareren kan ik niet, nieuwe foto’s maken wel. En dat hebben we dus gedaan tijdens de fotosessie in hun huis. Hierbij was Celestine heerlijk ontspannen; duidelijk geen last van er-moet-nog-zoveel-gebeuren-voor-de-bevalling. En Barry zorgde tussendoor voor de vrolijke noot.

En zo heb ik dus na zes jaar de ‘eerste’ foto’s van hen samen mogen maken! Net op tijd, want over ongeveer een week zullen ze niet meer met zijn tweeën zijn. Ik ben heel benieuwd naar ‘(e)LVis’!

Lieve Celestine en Barry, ik vond het geweldig om te doen en wens jullie heel veel geluk, ook straks met zijn drietjes! (En dat er bij de bevalling maar zo min mogelijk keukengerei nodig is…)

Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

/6 Reacties/door

‘Loveshoot’: Jorg en Angela in Rotterdam

Een mooie foto maken van jou en je lief? Hoe vaak doe je dat eigenlijk?
Misschien maak je soms even snel een foto door de camera of iPhone omgedraaid in je hand op julliezelf te richten? Leuk en grappig, maar meestal niet heel mooi.

Met een ‘loveshoot’ neem je alle tijd voor elkaar en krijg je mooie, ontspannen, liefdevolle foto’s. Ik weet het; bij het woord ‘loveshoot’ springt het glazuur bijna van je tanden en het klinkt heel Amerikaans (terwijl ze het daar ‘coupleshoot’ noemen!), maar wat is het enorm leuk om te doen! Als koppel, maar ook als fotograaf!

Zo mocht ik Angela en Jorg fotograferen, wat een ontzettend gezellig stel. Getrouwd en ouders van twee lieve kinderen.
En wat zet je als ouders meestal op de foto? Je kinderen! Hoe vaak gebeurt het nu dat je samen op de foto komt?

Voor Jorg en Angela was een echte fotosessie zeven jaar geleden; bij hun bruiloft. Wat een ontzettend goed idee om dat opnieuw te doen! Dit keer natuurlijk niet in trouwkleding. En dit keer in en rond de locatie waar Jorg Angela destijds ten huwelijk heeft gevraagd; Hotel New York in Rotterdam.

Ik was die middag getuige van de liefde en het plezier, dat ze samen uitstralen. Geweldig om te zien hoe ze liefdevolle blikken en serieuze gesprekken afwisselden met heel veel humor. Het was een ontzettend relaxte middag, waarbij hun warmte een mooie tegenhanger was van de toch wat lage temperatuur.

Ik vond het super om te doen en hoop dat er nog vele ‘loveshoots’ met zulke lieve mensen volgen!
Vind je het een leuk idee om je partner een ‘Loveshoot’ cadeau te doen voor Valentijnsdag? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

 
/4 Reacties/door
,

Fotosessie gezin: van kleuter tot kleuter!

Met Iris en Robart en hun dochters Ziva en Jonna had ik afgesproken in Dierenpark Amersfoort. Wat een mooie dierentuin!
Een fijne plek om de meiden op een ontspannen manier te fotograferen. Want het was koud, maar het olifantenverblijf gaf ons de gelegenheid om toch foto’s zonder jas te maken.

Ziva en Jonna komen duidelijk vaker in dit dierenpark. Ze wisten me van alles te vertellen over de dieren en kenden sommige ervan zelfs bij naam. Ze hoefden dus niet rond te rennen om alle dieren te kunnen zien; we konden de tijd nemen voor de foto’s.

Twee en een half jaar geleden heb ik dit lieve gezin ook gefotografeerd. Ziva kon toen net lopen en demonstreerde dat enthousiast door er af en toe vandoor te gaan. Jonna had toen wat peuter-issues. Erg grappig, maar een uitdaging om meer dan alleen haar rug op de foto te krijgen. Ik heb haar destijds voor me gewonnen door haar een oude camera te geven. Ze heeft toen zelfs nog foto’s van mij in actie gemaakt.

Nu zijn de meiden 3,5 en 5,5 jaar en wat is het geweldig om ze te zien groeien! Al is het alleen al, omdat ik Iris al ken sinds onze eigen kleutertijd. Ik maak haar dus mee van kleuter tot kleuter!

Jonna en Ziva worden echte dametjes en werkten goed mee. Met hun knappe en lieve gezichtjes maakten ze me helemaal vrolijk.
Gelukkig zijn ook de opa’s en de oma’s erg blij met het resultaat van de fotosessie: doel bereikt!

Iris, Robart, Ziva en Jonna, bedankt weer voor jullie enthousiasme en vertrouwen!

Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

 
/door

Bruiloften: verschillende rollen vervullen

Vandaag maak ik de balans op van alle bruiloften waar ik bij mocht zijn.
Ik ben aanwezig geweest bij tientallen daarvan. De meeste bruiloften woonde ik bij als fotograaf. Bij één bruiloft was ik – samen met mijn man – de hoofdrolspeler. Twee keer mocht ik getuige zijn. Vijf keer was ik ceremoniemeester. En oja, een paar keer was ik gast.

In die laatste rol wist ik me vaak geen raad. Ik had de neiging om alsnog jurken recht te leggen, me te bemoeien met de tafelschikking of om stiekem toch foto’s te maken.

Ceremoniemeester zijn is een hele eer. Ik kreeg, soms samen met iemand, de verantwoordelijkheid voor het goede verloop van de bruiloft. Het meedenken en verzorgen van de details, het contact met de mensen, weerstand bieden aan ABC-tjes… allemaal leuk. En natuurlijk meekijken met de ingehuurde fotograaf!
En dankzij mijn rol als ceremoniemeester herken ik nu de details als geen ander en leg alles vast met mijn camera.

Als getuige een handtekening zetten onder een huwelijk is heel speciaal. Daar word je niet zomaar voor gevraagd! Ik heb me afgevraagd of ik daarna functioneringsgesprekken moest houden, maar volgens mij is het tot nu toe niet nodig geweest. Een makkelijke, maar heel speciale rol dus!
Al zal ik nooit die fotograaf vergeten, die – terwijl ik mijn handtekening plaatste – naar mij riep: “Hé krullenbol! Kijk eens naar mij!”. Niet de manier waarop ik het zou aanpakken…

Zelf de bruid zijn is uiteraard heel bijzonder. Onze dag helemaal inrichtten zoals wij dat wilden, met de mensen die wij lief vonden, in de kleding die wij mooi vonden, op prachtige locaties, met lekker eten, uitgebreid feesten en tussendoor ook nog beloven dat we voor altijd bij elkaar zouden blijven. Heerlijk! Alleen niet voor herhaling vatbaar, want ik blijf graag bij mijn lief.
Ik heb maar van één ding spijt: we hadden geen fotograaf ingehuurd! (???)

Trouwfotograaf. Dat ben ik!
Wat is het geweldig om de hele dag zo intensief met een bruidspaar op te trekken! Heel speciaal om de hele dag zo dichtbij het verliefde koppel te zijn.
En wat vind ik het leuk om te zien hoe iedereen zijn eigen invulling geeft aan De Speciale Dag! Zo leg ik bruiloften van de kapper tot aan het vuurwerk vast en ben ik daarvoor van strak Rotterdam tot in sprookjesachtig Marrakech geweest. Ik ben overal voor in!
En dan heb ik ook nog de eer om al dat moois te fotograferen. Om er een document van te maken, waarmee het bruidspaar nog lang kan nagenieten van hun speciale dag. Een document, dat zelfs erfstuk zal zijn! De kans is groot dat in de toekomst (achter)kleinkinderen door het album zullen bladeren!

Ik probeer de dag zoveel mogelijk vast te leggen, zoals het bruidspaar het ervaart. Dus zo min mogelijk geposeerde standjes van het bruidspaar en een zo onopvallend mogelijk houding van mij tijdens de ceremonie.

Lieve bruidsparen, dankjulliewel voor jullie vertrouwen en de liefde en het enthousiasme die jullie op Jullie Dag hebben uitgestraald. Dat maakt mijn werk geweldig!

Hieronder laat ik een selectie zien van een aantal bruiloften waarbij ik de fotograaf was. (Mijn ‘krullenbol’-getuigenrol heb ik maar achterwege gelaten ;-).)

Als je meer informatie wilt over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
/4 Reacties/door
,

Newborn-fotografie: Nieuwsgierige Niels

Ik had de eer om Niels te mogen fotograferen toen hij 15 dagen oud was.
‘Newborn-fotografie’ dus, wat je doet als de baby ongeveer 5 tot 15 dagen oud is. Het voordeel is namelijk dat de baby dan nog weinig pukkeltjes heeft en vooral dat hij dan nog veel slaapt. Je kunt hem al slapende in de gewenste houding leggen of hem in die houding knuffelen tot hij slaapt.

Toen ik binnen kwam was Niels klaarwakker! Een prachtig jongetje dat nieuwsgierig de wereld in keek.
Zijn moeder Liselot deed hem lekker in bad en gaf hem een warm flesje. Het recept voor een heerlijke, diepe slaap.

Maar Niels bleef wakker! Soms sloot hij even zijn ogen, maar deed ze dan snel weer open om ons in de gaten te houden. De snelheid van zijn geboorte had blijkbaar al aangegeven hoe graag hij de wereld wilde gaan ontdekken! Het was duidelijk: hij zou niets missen.

En eigenlijk was dat alleen maar mooi; de glimmende ogen van Niels zijn zeer de moeite waard. En zijn denkrimpel deed mij de cliché-vraag stellen: “wat gaat er toch allemaal om in dat koppie?”.

Lieve Niels, ik wens je heel veel geluk en plezier op je ontdekkingsreis!

Ben je zwanger en wil je meer informatie? Of wil je een cadeaubon voor een zwangere? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

Marieke Zwartscholten.

 
 
/1 Reactie/door