Nicole is al heel lang een lieve vriendin van me.
Toen ze in 2006 vertelde dat Ricardo en zij zouden gaan trouwen en – nadat we uitgejodeld waren – dat ik dat zou gaan fotograferen, ging er van alles door me heen. Dat had ik namelijk nog nooit gedaan! Maar wat leek het me geweldig leuk!
In mei 2007 fotografeerde ik dus hun ontzettend fijne bruiloft. Wat een lief en knap stel en wat een leuke dag was het.

En het balletje begon te rollen. Hierna fotografeerde ik de bruiloften van Ricardo’s broer en schoonzus, van Nicole’s zus en zwager en nog drie stellen die hier als een kettingreactie op volgden. Hier zitten zelfs vaste klanten tussen, van wie ik inmiddels ook zwangerschappen en kinderen heb mogen fotograferen.

Ruim vijf jaar verder heb ik natuurlijk helemaal mijn draai gevonden in de fotografie en hebben er al heel wat bruidsparen en kinderen voor mijn lens gestaan. Maar ik heb toch altijd het gevoel dat ik dat mede aan Nicole en Ricardo te danken heb. Zij hebben destijds als één van de eersten vertrouwen in mijn fotografietalent gehad!

Dus wat is het een eer om weer een hoogtepunt in hun leven vast te leggen. Een leven, dat duidelijk ook verder gegaan is, want hun gezin is inmiddels uitgebreid met Bas, Roos en begin november met Gijs. En ik mocht komen fotograferen toen Gijs zes dagen oud was.

Wat is hij een lieve en mooie baby! En zo klein nog, heerlijk. Hij genoot van de aandacht van zijn ouders en zijn broer en zus, maar ook van het kacheltje dat ik bij newbornsessies altijd meeneem.

En ik genoot van dit leuke gezin. En dat hoop ik nog heel lang te mogen blijven doen!
Lieve Nicole, Ricardo (en natuurlijk ook Bas, Roos en Gijs), heel erg bedankt voor jullie vertrouwen, nu maar natuurlijk altijd al!

Wil je meer informatie over een newbornshoot? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

 

Een vervolgverhaal!
Misschien heb je vorige week mijn blogbericht over mijn vakantie gelezen. Dat verhaal kreeg een staartje!

Marijke, Wim en hun zoontje Kai zaten namelijk in het vakantiehuisje naast dat van ons. We hadden al heel wat praatjes gemaakt en de ontzettend zoete baby Kai bewonderd, toen ik vroeg waar ze eigenlijk woonden: “In Rhoon, dat ligt bij Barendrecht, ten zuiden van Rotterdam.”. Nou, dat ken ik wel!
Grappig dus, om elkaar te ontmoeten in Zuid-Spanje, terwijl we op een paar minuten van elkaar vandaan wonen. En onze kinderen zitten zelfs op hetzelfde kinderdagverblijf!
Marijke zag mij in actie tijdens de minishoot met Nanda, Sebastiaan en Lola.

Toen we twee dagen thuis waren, kreeg ik een mail. Marijke en Wim vonden het een teken dat ze mij waren tegengekomen (en dat hoor ik natuurlijk graag), want ze hadden al bedacht dat het leuk zou zijn om hun nieuwe gezinnetje een keer te laten fotograferen en nu wisten ze door wie!
Dus toen we allemaal weer gewend waren aan de Nederlandse herfst, maar ons bruine kleurtje er nog niet af was, kwam ik bij hen thuis voor de fotoshoot. Kai werkte ontzettend goed mee (ik had niet anders verwacht; wat een makkelijk jongetje!) en de zon uiteindelijk ook.
Ontzettend leuk, hoe ik op een wel heel onverwacht moment een foto-opdracht heb gekregen èn mensen uit mijn buurt heb leren kennen!

Marijke, Wim en Kai, heel erg bedankt voor de gezelligheid en het vertrouwen op die zonnige herfstochtend!

Wil je meer informatie over een fotoshoot? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Lees meer

Wat doe je als fotograaf op vakantie zonder spiegelreflexcamera?

Ten eerste vliegen. Letterlijk, omdat we naar Andalusië gingen, maar ook, omdat het aardig wat gewicht scheelde, zo zonder camera’s om mijn schouders. Die stonden meteen een paar centimeter hoger.

Ten tweede genieten. Heerlijk achter mijn jongens aanrennen, zonder te hoeven denken aan de kwetsbare apparatuur in mijn tas. Lekker aan het zwembad zitten, zonder mijn-camera-mag-niet-nat-worden-zorgen. En natuurlijk door mooie dorpjes struinen, zonder de plaatselijke tasjesrover wakker te schudden met mijn enorme lenzen.

Maar ten derde: balen. Want wat was het allemaal mooi in Zuid-Spanje, wat was het landschap fotogeniek, de luchten vol prachtige kleuren en zelfs mijn kinderen nog net een graadje mooier met al die pracht om hen heen. En dan is het best jammer om dat alleen vast te leggen met een kleine compactcamera. Leuk voor de herinnering, niet om je te verliezen in het fotograferen.

Gelukkig raakten we in gesprek met onze bovenburen. Hele gezellige mensen met een ontzettend schattig meisje van bijna drie maanden oud: Lola. Zij veroverde ieder’s hart en volgens mij kan ze niet eens huilen. Nanda en Sebastiaan, haar ouders, waren sinds een jaar in het bezit van een spiegelreflexcamera. Die gebruikten ze eigenlijk alleen in de automatische stand. Niets mis mee, ieder zijn eigen liefhebberij, maar mijn handen begonnen te jeuken!

We zagen er met zijn allen wel een winwin-situatie in: ik zou hen fotograferen met hun eigen camera en op die manier mijn fotografie-verslaving wat onderhouden, zij hielden er mooie foto’s aan over.
Dus toen de zon richting de bergen ging, hielden wij een mini-fotoshoot, waar ik blij van werd. Het was even zoeken op zo’n Nikon, maar ik kon weer even vooruit.

Nanda, Sebastiaan en Lola, bedankt voor de gezelligheid en dat jullie voor je eigen camera wilden staan!

Ik doe natuurlijk ook fotoshoots in Nederland… Wil je meer informatie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.

Lees meer

Een workshop over profilering via social media en dan gericht op fotografie, leuk! Zeker als je die zelf mag geven.

Het netwerk waarvan ik lid ben, ViZi, biedt elk jaar in oktober workshops aan voor de ondernemende vrouwen die lid zijn. En dit keer had ik aangeboden een workshop te geven met de titel “Een professionele uitstraling op social media door goede fotografie”.
Op social media steek je vaak energie in het goed en professioneel neerzetten van je tekst. Maar dit is natuurlijk minstens zo belangrijk voor het beeldmateriaal dat je laat zien! Een foto blijft meestal lang bij mensen hangen.

Ik paste mijn reeds bestaande workshop helemaal aan. Met behulp van drie leuke dames van ViZi, maakte ik een maand geleden nieuwe foto’s voor de presentatie.

Gisteravond was het zover. In de geweldig mooie, gloednieuwe studio van Petrina (’s ochtends moesten de deuren er nog in gezet worden!) hadden we een ontvangst geregeld met kaarsjes, drankjes en koekjes. Daarna schoven de dames aan voor de workshop. Het eerste gedeelte ging over poseren voor profielfoto’s: vòòr de camera dus. Het tweede gedeelte ging over licht en compositie: achter de camera. Dit wisselde ik af met wat oefeningen, waardoor het een interactieve avond werd. Natuurlijk werd steeds de link gelegd met social media.

De reacties waren zeer enthousiast, heel fijn!
En vandaag zag ik dat de eerste profielfoto’s al werden aangepast. Mooi om te zien dat het geleerde meteen in praktijk wordt gebracht.

En ik had zelf meteen de smaak te pakken voor het geven van deze workshop. Dus als je hierin geïnteresseerd bent: laat het me weten! Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl. Dat kan natuurlijk ook als je je profielfoto met de gewenste uitstraling liever door een professioneel fotograaf laat maken.

Voor nu wil ik in ieder geval de ontzettend leuke groep vrouwen bedanken voor hun deelname, enthousiasme en gezelligheid (beetje laat geworden ;-)). En in het bijzonder wil ik KarinJudith en Marjan bedanken voor de foto’s die ik van hun mocht maken en natuurlijk Petrina voor het helpen met de workshop en vooral het keiharde werken om die mooie studio op tijd af te hebben!

Mads is pas net uit mijn buik en nu gaat hij naar school…

Het klopt eigenlijk niet en toch ook weer wel. Want wat is hij gegroeid in die 4 jaar!
En wat hebben we daarvan genoten.

De baby, over wie steeds werd gezegd: “wat heeft hij een vriendelijk gezicht”, is als kleine jongen nog altijd vriendelijk. Onze lieve, attente, soms verlegen, vrolijke, slimme, wel eens luie, complimenteuze, fantasierijke, afwachtende, mooie zoon heeft ons wegwijs gemaakt in de wereld van het ouderschap.

Nu is hij jarig en dat betekent dat er een nieuw tijdperk aanbreekt, ook voor ons. We gaan het allemaal meemaken; wat fijn, dat dat samen met hem is!

Lieve Mads, gefeliciteerd met je vierde verjaardag!

Onlangs fotografeerde ik mijn tweede Buitenlandse Bruiloft! En wel in België!
Na mijn eerste buitenlandse bruiloft in Marokko is België een stuk minder ver, maar alsnog erg goed voor het vakantiegevoel! Mijn navigatiesysteem zei het al: “U bent een grens overschreden” (hilarisch, toch?). En dan voel je toch al snel ‘het buitenland’. Met bijbehorend vakantiegevoel, zeker toen de zon ging schijnen en ik over landweggetjes en door kleine dorpjes naar het bruidspaar reed.
 
En ook het bruidspaar droeg bij aan het vakantiegevoel! Nooit eerder heb ik meegemaakt dat een bruid me al bij de deur verwelkomde en totaal niet nerveus leek te zijn. Séverine zag er prachtig uit; haar moeder had een vintage jurk (“kleedje”) voor haar gemaakt, die erg goed bij haar paste. Ze stelde me totaal ontspannen voor aan de daggasten en natuurlijk aan haar bijna-echtgenoot Tom. Ook hij was de rust zelve.
We hoefden dus niet rond te gaan rennen om niets te missen (we fotografeerden met zijn tweeën); we hadden alle tijd! Zijn alle Belgische bruiloften zo relaxed?
 
Op ons gemak reden we in een huifkar, getrokken door een ouderwetse tractor, naar het gemeentehuis. Daar ontmoetten we nog een aantal gasten en gingen we de trouwzaal binnen. De ceremonie ging totaal anders dan in Nederland. Ik heb begrepen dat in grote steden, zoals Antwerpen, het trouwen zelf in 5 minuten gebeurt. Hier werd er net iets langer over gedaan; de ambtenaar hield een kort praatje, een collega las de wetteksten voor, het bruidspaar werd nog verleid tot een kort woordje aan elkaar (maar volgens mij is dat niet gebruikelijk) en vervolgens werd De Vraag gesteld, die natuurlijk volmondig met ‘ja’ werd beantwoord. Na het uitwisselen van de ringen, kwam iedereen feliciteren en werd er uitgebreid bijgekletst. 
 
In België is het gebruikelijk om na de korte trouwceremonie nog een uitgebreide ceremonie te hebben, in de kerk of op een andere zelf te kiezen locatie. Ik vind dit een mooie traditie; op die manier kan je de mensen aan het woord laten die je wilt en is het heel persoonlijk. Bij Séverine en Tom zou deze ceremonie ’s avonds voor het feest plaatsvinden. 
 
Vanaf het gemeentehuis gingen we per huifkar terug naar huis voor een uitgebreide lunch met champagne en taart. Hier ontdekte ik dat het ontspannen tempo van de bruiloft niet standaard is voor België; Séverine en Tom zijn gewoon enorm relaxed. Zo vond ik ze later op de middag achter hun laptops, omdat de trouwbeloftes nog uitgeprint moesten worden. 
 
Via het hotel voor die avond, waar Séverine haar andere prachtige kleedje aantrok (ook door haar moeder gemaakt), reden we naar de feestlocatie: de Architect, in de buurt van Brussel. We hadden maar een paar minuten over voor de fotoshoot, want toen begon de receptie al. Op deze prachtige locatie kon het bruidspaar onder het genot van heerlijke hapjes socializen met hun gasten. De kinderen konden zich uitleven op het grasveld en in de speeltuin. 
Ik maakte de laatste sfeerbeelden en begon toen aan mijn reis terug naar Nederland.
 
Séverine en Tom, bedankt voor jullie vertrouwen en het vakantiegevoel, dat jullie mij gegeven hebben!
Wil je meer informatie over bruidsfotografie? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
Ik ken Marieke en Richard van hun bruiloft, die ik twee jaar geleden fotografeerde. Daar was hun zoontje Lucas ook al bij. Het weer was wisselend, de dag prachtig. En blijkbaar had ik mijn werk goed gedaan, want een klein jaar later mocht ik ze weer fotograferen. Dit keer was Marieke zwanger. En een hele eer: ik mocht als eerste weten dat Liselotte in haar buik zat! Een leuke bijkomstigheid van dit soort fotoshoots.
Inmiddels is Liselotte ruim een jaar en loopt al voorzichtig rond, begeleid door haar stoere broer Lucas van inmiddels 3 jaar.
 
We spraken af in een park en namen lekker de tijd om het gezin, maar natuurlijk ook de kinderen apart, op de foto te zetten. We maakten kennis met een erg ‘plaatselijke bui’: zij stonden in de regen, terwijl ik droog bleef! Dus kwamen ze even naast me afwachten tot het weer droog was en toen konden we weer verder.
Liselotte veroverde mijn hart met haar prachtige blauwe ogen. Lucas gooide zijn spierkracht in de strijd; met 3 jaar kan je natuurlijk best die grote boom even om duwen!
 
Marieke, Richard, Lucas en Liselotte, bedankt weer voor jullie vertrouwen en enthousiasme!
 
Wil je meer informatie over een fotoshoot? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 
Op een zaterdagochtend in september had ik al om 9.00u op het strand afgesproken met deze leuke familie. Toen we aankwamen in Kijkduin was er bijna niemand op het strand, heerlijk. En nog fijner: het was geweldig weer! Het zonnetje bescheen ons vanaf de duinen.
 
We dronken even wat bij Beachclub People en begonnen toen aan de fotoshoot op het strand. Baby Anna vond het geen probleem om daarvoor wakker gemaakt te worden. En Niels en Ruben wilden wel even stoppen met spelen in het zand.  Hond Karel ging gewoon lekker door met wat hij zo fanatiek aan het doen was: zijn bal door het zand vooruit graven.
 
Tijdens een fotoshoot probeer ik altijd zo min mogelijk te laten poseren. Ik ga het liefst voor de meest spontane foto’s. Hoe groter de groep mensen, hoe meer er geposeerd moet worden. Maar dat probeer ik dan op een creatieve, losse manier te doen. Zo heeft deze familie gewoon lekker heen en weer gelopen en gespeeld in het zand.
 
Ria en Harrie, Saskia, Roger, Remco, Ilona, Jeroen, Fieke, Niels, Ruben, Anna en niet te vergeten Karel, heel erg bedankt voor jullie vertrouwen en goede gevoel voor locatie en weer!
 
Wil je meer informatie over een fotoshoot? Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.
 

Thon en Ria wonen in Dordrecht. Al hun hele leven en daar zijn ze trots op. Sinds 15 jaar wonen ze in de binnenstad, waar ze regelmatig even naar buiten lopen voor een wandeling door het prachtige centrum. Ze genieten dan van de mooie, oude gevels, de pittoreske havens, de leuke en vaak gewoon handige winkels en bij mooi weer van een terrasje. En dat doen ze samen, al ruim 46 jaar! Ook vanuit hun appartement genieten ze van ‘hun’ stad. Als de brug bij Hotel Bellevue opengaat, roepen ze elkaar en kijken ze samen wat voor moois er nu weer de stad in komt varen. Ik zie helemaal voor me hoe ze dit over 30 jaar nog steeds doen. Ik hoop het! Lees meer

 
De bruiloft van Anne en Hugo barstte van de creativiteit. Dat merkte ik al, toen ik ’s ochtends binnenkwam. Toen ik om het hoekje keek van de kamer waar Anne werd gestyled, ving ik al een glimp op haar knalroze jurk. In de woonkamer lagen de zelf ontworpen ringen, de zelf gemaakte buttons (in plaats van corsages) en zelfs Anne’s jasje was eigen ontwerp!
 
Hugo liep nog heel relaxed in spijkerbroek en T-shirt rond. Met de twee videografen besprak hij de dag en de apparatuur; als filmmaker heb je daar natuurlijk een mening over! En Anne is grafisch ontwerpster, dus dat deze dag in beeld vastgelegd zou worden, was logisch. We waren dan ook met twee fotografen. Zo konden we mooi opsplitsen en richtte ik me tijdens de voorbereidingen op Hugo.
 
En Hugo bleef ontspannen: nog even muziek uitzoeken, de tandem uit de berging halen, de post ophalen (nog geen leuke trouwpost, maar blauwe enveloppen…) en uiteindelijk dan toch omkleden, ondertussen ervoor zorgend dat kat Jerry niet in de slaapkamer kwam.
Ondertussen druppelden de eerste gasten binnen. Allemaal in het zwartwit, een mooi contrast met Anne’s jurk.
Toen Anne klaar was, moest Hugo toch even wat zweet van zijn voorhoofd deppen. Bij de ontmoeting spatten de vonken er vanaf.
 
Daarna stapten we op de fiets, Anne en Hugo op hun eigen tandem (en pas op de foto zag ik dat Anne Hugo al het werk liet doen ;-)). Een leuk rondje door Rotterdam, helemaal ‘hun’ stad. Zo gingen we naar de Kunstacademie, waar ze elkaar hebben leren kennen, werd Anne toegezongen door een zwerver (die zichzelf probeerde uit te nodigen voor het feest) bij brasserie Pierre, hebben ze daar lekker koffie gedronken en vonden ze een mooie plekjes in de winkel en etalage van Depot Rotterdam.
 
Vervolgens liepen we met de daggasten naar Salonboot De Animathor, Anne op bijpassende slippers. Anne’s vader moest nog even zijn zweethanden afvegen, maar gaf zijn dochter toen in volle overtuiging ‘weg’ aan Hugo. Ze werden getrouwd door een ‘BABS’; een buitengewoon ambtenaar burgerlijke stand. Ze hadden namelijk een goede vriend gevraagd de huwelijksceremonie te leiden. En ook al was het zijn eerste keer; hij bleek het erg goed te kunnen. Vol humor vertelde hij het persoonlijke verhaal van Anne en Hugo, waaruit bleek dat Anne gelukkig niet snel opgeeft. Zo wist hij een gedeelte van hun sms-verkeer uit de kennismakingsperiode te herhalen. Anne sms-te: “Zullen we komend weekend uitgaan?”, waarop Hugo antwoordde: “We gaan toch binnenkort al met de hele klas?”. Gelukkig heeft ze volgehouden en is de liefde nu duidelijk wederzijds.
 
Na de ceremonie werden er ballonnen opgelaten. Die verdwenen snel uit het zicht; het waaide flink. Dat merkten we ook tijdens de boottocht die daarop volgde. Maar we hadden geluk, want het zonnetje brak door! Tijdens deze tocht was er tijd voor cupcakes (door een vriendin gemaakt) en gezellig bijkletsen. We meerden aan bij De Vertrekhal, waar het diner en het feest zouden zijn. Vanaf de kade werden we toegezongen door de zanger Boudewijn Hansen. Hij zong een paar nummers speciaal voor het bruidspaar, dat vrolijk meezong. Vervolgens improviseerde hij erop los naar de gasten, heel persoonlijk en mooi. In De Vertrekhal ging de gezelligheid gewoon door. Mijn taak zat erop, maar ik weet dat de bbq en het aansluitende feest een groot succes zijn geweest en dat de dag in stijl is geëindigd in Hotel New York.
 
Anne en Hugo, bedankt voor jullie vertrouwen! Ik vond het een feest om jullie originele bruiloft te fotograferen!
 
Ga je ook trouwen? Ik ben benieuwd naar jullie plannen! Neem contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.