Berichten

Mads is pas net uit mijn buik en nu gaat hij naar school…

Het klopt eigenlijk niet en toch ook weer wel. Want wat is hij gegroeid in die 4 jaar!
En wat hebben we daarvan genoten.

De baby, over wie steeds werd gezegd: “wat heeft hij een vriendelijk gezicht”, is als kleine jongen nog altijd vriendelijk. Onze lieve, attente, soms verlegen, vrolijke, slimme, wel eens luie, complimenteuze, fantasierijke, afwachtende, mooie zoon heeft ons wegwijs gemaakt in de wereld van het ouderschap.

Nu is hij jarig en dat betekent dat er een nieuw tijdperk aanbreekt, ook voor ons. We gaan het allemaal meemaken; wat fijn, dat dat samen met hem is!

Lieve Mads, gefeliciteerd met je vierde verjaardag!

Lex is 
lief, eigenwijs, een toneelspeler, enthousiast, een kieskeurige eter, een knuffelbeer, ondeugend, charmant, vindingrijk, vrolijk, lekker zacht, grappig, grillig, flexibel, een langslaper, fan van buitenspelen, een billenschuiver, relaxed, dol op chocola, aardbeien en mandarijnen, een danser, rustig, een onderzoeker, hypermobiel, onze jongste zoon, een schatje, sociaal, een komiek, muzikaal en nu een peuter, want sinds gisteren is Lex… 

2 jaar!
 

Als je hele kleine kinderen hebt, kan het lastig zijn dat ze niet precies kunnen vertellen wat ze bedoelen.
Dat merk ik tijdens fotosessies met kinderen: als ze bijvoorbeeld huilen, vinden ze het dan spannend, willen ze anders zitten, willen ze eten?

Maar natuurlijk ken ik die ‘communicatiestoornisjes’ vooral als moeder. Met name toen onze kinderen heel erg klein waren en huilden: waren ze moe, moesten ze eten of juist niet, hadden ze pijn?
Gelukkig zijn ze nu een stukje groter.

Maar de één pikt het praten sneller op dan de ander. En precies in de periode dat onze jongste zoon duidelijk meer wilde zeggen dan hij kon, ontmoette ik Brechje van Baby- en Kindergebaar. Zij leert ouders en mensen die met kinderen werken babygebaren met als slogan: communiceren met je kind, als praten nog niet lukt. Dat doet ze op een hele leuke, spontane manier.

Al snel werden de gebaren overgenomen bij ons thuis. Mads kon al erg goed praten, maar nu ook met zijn handen. En Lex kon tot dat moment alleen “mama” en “aap” zeggen. Maar nu gebaart hij bijvoorbeeld de hele kinderboerderij bij elkaar. Leuk!

Voor Brechje heb ik twee banners gemaakt met foto’s van gebarende kinderen. En waarom zou je moeilijk doen, als je allebei twee prachtige modelletjes in huis hebt? Modelletjes die, dankzij de gebaren, ook nog eens heel goed duidelijk kunnen maken wat ze wel en niet willen!

Dit zijn de banners (posters van 2 meter hoog) die Brechje gaat gebruiken op beurzen en tijdens haar workshops. Daaronder staan meer foto’s uit dezelfde serie van Aafke, Mijntje, Lex en Mads.

Wil je meer informatie over mijn fotografie? Neem contact op via www.mariekezwartscholten.nl.

 

Herinner je je nog de charmante, zwangere Celestine? 

Zij is inmiddels bevallen en wel van de superschattige Leah. Een geweldige naam, namelijk de achternaam van Celestine!
Inmiddels is Leah een maand oud, kijkt ze wijs uit haar ogen en is ze erg sterk!
Ze heeft helaas wel wat last van darmkrampjes. Gelukkig is dit draaglijk, zolang haar papa en mama haar maar goed vasthouden, wiegen en melk geven. En dat doen Barry en Celestine met veel liefde en de nodige humor.
Wat fijn, dat ik haar mocht fotograferen. En heerlijk om dit jonge gezin te mogen bewonderen.

Lieve Leah, Celestine en Barry; bedankt voor jullie vertrouwen weer!
 
Wil je meer informatie over mijn manier van werken en prijzen, neem dan contact op via www.mariekezwartscholten.nl.
 

Met Simone had ik afgesproken in diergaarde Blijdorp.
En niet alleen met Simone! Haar schoonouders waren namelijk 40 jaar getrouwd en hadden een fotosessie van hun kinderen en kleinkinderen cadeau gekregen. We waren dus met negen volwassenen en vijf kinderen.
En in die laatste groep lag mijn uitdaging voor vandaag.

Ik ben namelijk best wat gewend, met twee peutertjes thuis, ervaring in het onderwijs en natuurlijk ervaring met andere fotosessies. Maar niet eerder had ik vijf zulke jonge kinderen tegelijk gefotografeerd, in de leeftijd van 11 maanden tot 3,5 jaar.

Wat werd het een ontzettend leuke ochtend! Floris, Stijn, Ruben, Finn en Senna waren erg schattig en lief. En ze demonstreerden graag dat ze allemaal al konden lopen, zelfs de jongste! Dat gaf af en toe een heel gekrioel om iedereen een beetje bij elkaar te houden. Maar dat maakte niet uit, want het leverde juist die spontane foto-momenten, waar ik zo van houd.

Een paar keer probeerde ik de aandacht te trekken door een knuffel boven mijn camera tevoorschijn te toveren. Maar ik ontdekte al snel dat Stijn en Ruben hier niet van gediend waren. Snel weer opgeborgen dus. Een feesttoeter in mijn mond werkte beter (sorry, dieren…).
Iedereen werkte uiteindelijk goed mee, niemand maakte ruzie, niemand deed zich pijn, niemand knoeide op de mooie kleertjes en niemand viel in slaap.
Maar ik denk wel dat er daarna hele lange en diepe middagslaapjes zijn gehouden!

Lieve Senna, Finn, Ruben, Stijn en Floris, dankjulliewel voor jullie vertederende gezichtjes, ondeugende blikken en schattige waggel-loopjes.
En ouders; bedankt dat ik ze mocht fotograferen en dat ik mee mocht naar de dierentuin!

Heb je ook zo’n leuke uitdaging voor me? Neem dan contact met me op via www.mariekezwartscholten.nl.